ช๊อคกันไปทั้งวงการล่ะครับ กับผลการแข่งขันที่ออกมา ไม่น่าเชื่อว่าฟุตบอลซีเกมส์ชายไทยจะเก็บกระเป๋ากลับบ้านก่อนกำหนด พร้อมกับความเศร้าเสียใจ ไม่ว่าจะเป็นกองเชียร์หรือทีมนักเตะเอง
ขอวิจารณ์เฉพาะเท่าที่ได้ดูมาในรอบแรกทั้ง 4 นัดละกัน (เพราะมีให้ดูแค่นี้ ฮา...)
- ระบบทึม ผมรู้สึกว่า (ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า) การเล่นของทีมชาติไทย ไม่ค่อยเป็นระบบ ขาดการประสานงานที่ดี การส่งบอลยังขาดๆ เกินๆ การต่อบอลต่างๆ บางครั้งเหมือนไม่ค่อยได้ซ้อมมาด้วยกัน ไม่เหมือนทีมดีๆ ที่ "ไม่ต้องมองก็รู้กัน"
- รูปแบบการเล่น ต้องขอบอกว่า "ไร้วิญญาณ" มากๆ พยายามจะกระชากไปทางปีกแล้วก็ โยน โยน และก็ โยน นอกจากไร้วิญญาณแล้ว ผมว่ายัง "ไร้จินตนาการ" ด้วย ไม่มีการเข้าทำที่หลากหลาย การโต้กลับเร็วไม่มี (มีแต่เกือบเร็ว) ต่อให้โต้กลับจังหวะการส่งบอลก้อยังดูขาดๆ เกินๆ อยู่ดี ดูเหมือนว่าจะเป็นสไตล์การเล่นแบบ อังกฤษโบราณ จริงๆ (อาจจะเป็นเพราะโค้ชเป็นคนอังกฤษ)
- กรรมการ บางนัดกรรมการถือว่าเป็นส่วนสำคัญมาก เช่นนัดแรก การเล่นเกมส์หนักของเวียดนาม กรรมการเป่าฟาล์ว แล้วก้อเดินจากไป ทั้งๆ ที่ในบางจังหวะน่าจะมีการตักเตือนกันบ้าง และใบเหลืองก้อน่าจะมากกว่านี้ ยังไม่รวมไปถึงลูกจุดโทษที่ทำให้นึกไปได้ว่า ตอนเด็กๆ กรรมการอินเดียคนนี้คงเคยมาเรียนและอาศัยอยู่ที่เวียดนาม
การตกรอบแรกครั้งนี้ สิ่งที่ผมพอจะพูดได้คำเดียวก็คือ ประมาท อาจจะเป็นด้วยเหตุผลหลายๆ อย่างที่ทำให้เรา ประมาท และการประมาทในครั้งนี้ มันก้อส่งผลอย่างที่รู้ๆ กัน
แพ้เสียบ้างก็ดีเหมือนกัน เผื่อว่าจะได้กลับมาคิดกันเสียทีว่า การทำอะไรแบบ ลวกๆ มันก็จะไม่สุกอย่างที่เห็น อย่าคิดว่าตัวเองแน่ เพราะแค่เราหยุดอยู่กับที่ คนอื่นเขาก็เดินแซงเอาได้
ขอให้การพ่ายแพ้ในครั้งนี้เป็น "บทเรียนอันเจ็บปวดที่มีค่า" เป็นพลังสะท้อนกลับ ทำให้เราได้พัฒนาตัวเองมากยิ่งขึ้น
ป.ล. หากจะเปลี่ยนโค้ช คราวหน้าขอเป็นบราซิล อาเจนติน่า หรือ สเปน ก็ดีเหมือนกัน เผื่อว่าการเล่นบอลกับพื้น เท้าต่อเท้า การเจาะเข้าทำ จะได้ดีขึ้นและหลากหลายมากขึ้น
